کنفرانس ملی سیاست خارجی ایران

کنفرانس ملی سیاست خارجی ایران 6 دی ماه 1402 - 

دومین کنفرانس ملی سیاست خارجی ایران

(تبارشناسی مفهوم امنیتی سازی در روابط بین الملل)

به همراه دکتر محمد جواد ظریف

دانشگاه شهید باهنر کرمان - انجمن علوم سیاسی ایران 

چکیده: شناخت امنیتی ­سازی به عنوان مدخلی معرفی و پذیرفته شده در ادبیات امروز علوم سیاسی نیازمند تبارشناسی است. از جنگ اول بین­ الملل، محیط بین­ المللی واجد دینامیسم جدیدی در مناسبات رقابت آمیز میان دولت­ ها بود که با گذشت زمان این رقابت­ ها شکل­ های متنوع و تازه ای یافتند. پس از جنگ جهانی دوم و به خصوص پس از پایان جنگ سرد، امنیتی ­سازی به عنوان یکی از روش­ های روزآمد شده در اولویت­ طلبی بازیگرانی بوده است که نفع خود را در اولویت­ بندی­های منطق معمول سیاسی نمی­ افتند و بنابراین نیازمند معرفی نوعی تهدید وجود برای خود بودند.  

آنچه از رفتار رژیم اسرائیل پس از جنگ جهانی دوم شاهد بوده­ ایم همواره با نوعی امنیتی­ سازی طرف مقابل همراه بوده است که ذیل آن بتواند اولویت ­بندی ­های «سیاست عادی» را پیرامون خود تغییر دهد. هر چند طرف مقابل به اقتضای زمان و عوامل دیگر تغییر کرده است اما رویکرد این رژیم در این خصوص مشابه بوده است.

در پژوهش حاضر به مطالعه تبارشناسانه مفهوم و مصادیق این رویکرد با محوریت استراتژی امنیتی­ سازی ایران در سه دهه گذشته و نیز دیگر موارد می­ پردازیم و متناسب با آن، مبنای چالش شناختی که بالقوه می­ تواند زمینه­ ساز ابتلا به این تله ­شود را توضیح می­ دهیم.

کلمات کلیدی: امنیتی­ سازی، سیاست­ خارجی، محیط بین­ المللی، تبارشناسی، روابط­ بین ­الملل.