کتاب سیاست همگن با موضوع همگنی نظریه سیاسی حاکم بر یک کشور در سال ۱۴۰۰ توسط نشر حقوق یار منتشر شد.
پیشگفتار
در برابر پرسش در خصوص نسبت سیاست داخلی و خارجی، هر سُنت در علم روابط بین الملل پاسخ خود را دارد: واقع گرایان به مقتضای چارچوب عملگرایانه ی خود معتقدند که به واسطه ی اینکه تمام نظام های حکومتی از حداقل تعقل و حداکثر منافع طلبی بهره مندند، بی توجه به آنکه چگونه داخل مرزهای خود را اداره می کنند و با مردم، نیروهای سیاسی و ساختار قدرت داخلی خود در چه رابطه ای هستند، در صحنه بین الملل دارای منطق رفتاری نسبتاً یکسان خواهند بود و بنابراین در سطح تحلیل بین المللی (سیستمی) نیازی به پرداختن به موضوعات مربوط به سیاست داخلی نیست و این دو را باید مقوله هایی مستقل فرض کرد. دومین گرایش عمده، یعنی ایده آلیسم کانتی، به مقتضای مقصد تشکیل دولت جهانی این دو وجه سیاست -داخلی و خارجی- را نه تنها مؤثّر بر یکدیگر بلکه عملاً یک واحد فرض کرده و نظریه ی سوم که مبتنی بر خردگرایی گروسیوس و دستگاه حقوق بین المللِ برساخته ی اوست، این موضوع را به میانه سازمان داده است. از نظریه ی اخیر می توان نوعی پویایی را استفاده کرد که با زیست همزمان دولت های لیبرال و غیر آن، متدرجاً سازوکارهایی مانند صلح مردم سالارانه لیبرالی مشاهده می شوند که اتفاقاً مبتنی بر همان عقل محاسبه گر مفروض در واقع گرایی و نیز ارزش های لیبرال در نظریه ی ایده آلیسم، صحنه بین دولت ها و تغییرات آن را در چارچوب نظری خود توجیه می کند.
در پژوهش حاضر ضمن بررسی هر سه نظریه ی عمده، تلاش می شود تا نسبت این دو موضوع به دقت بررسی شود. افزون بر آنکه علاوه بر ذکر استدلال ها و نظرات له و علیه هر یک، با کمک گرفتن از نمونه ای تاریخی، موضوع بیشتر واکاویده و ضمناً به امر واقع تقریب شده است.
در پایان با استناد به محتوا و روش پژوهشی که ذکر شده، نتیجه گیری انجام شده و کوشش شده است تا با مداقّه ای بیشتر، نتیجه از لابه لای خطوط خاکستری فلسفه، تاریخ و سیاست بیرون کشیده شود: به واسطه ی رقابت های داخلی و بین المللی میان جناح ها و دولت های بازیگر، در میان مدت و درازمدت شاید نتوان این دو بال سیاست را از یکدیگر جدا کرد و نتیجه اینطور حاصل شود که تأثیر این تناسب یا عدم آن بر ثبات نظام سیاسی پای در نظریه ی سیاسی و بنیان های فلسفی آن دارد.
فهرست مطالب کتاب سیاست همگن.docx